Ook (deels) monumentale of beschermde stadsgezichten ontkomen vaak niet aan verduurzaming, al dan niet in combinatie met functiewijziging of transformatie. Recent onderzochten we daarvoor woningen in Leiden, 's Graveland, Groesbeek, Arnhem, Reeuwijk, Amsterdam en Rotterdam op hun bouwfysiche merites in relatie tot de duurzaamheid en vochtbelasting in constructies. Het blijkt dan niet altijd verstandig over te gaan naar een dik isolatiepakket overal aan de binnenzijde.
Vaak spelen houten delen zoals koppen van vloerbalken en voeten van spantbenen daarbij een cruciale rol. Ze liggen meestal (opgelegd) in gemetselde (half)steens gevels. Dat in combinatie met binnenisolatie vormt een vochtrisico en duurzaamheid van het hout op de lange termijn. Zorgvuldig omgaan met de situatie ter plaatse kan dan betekenen dat (deels) niet of minder isoleren duurzamer is.
De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed publiceerde recent een geactualiseerde versie getiteld: 'Na-isolatie van historische woonhuizen. Wegwijzer voor vakmensen' Het document is vrij te gebruiken en raden we ten zeerste aan door te nemen als de materie zich bij u voordoet.
